Treaspasóir

tú imithe le seachtain
d’gháire fós mo thionlacan
ba mhian liom éalú

ó d’íomhá atá do mo leanúint
uair a eiríonn an ghrian
go luíonn sí arís

is níos deanaí fós
is mé ag glanadh suas
tar éis lá oibre

tú mar a bheadh néal carnach
ós mo chionn
tuigim go mbeidh sé amhlaidh

go dtiocfaidh tréigean do chomactais.

poem by Colette Nic Aodha from Baill Seirce (1998)
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!