Ga.Citatepedia^®.net

Is é an bhrí na beatha a aimsiú do bhronntanas. Is é cuspóir na beatha a thabhairt dó ar shiúl.

quote by Pablo Picasso
Submitted by Dan CostinaÅŸ
| Vote! | Copy!

Tá Ealaín an t-aon bhealach a reáchtáil ar shiúl gan imeacht abhaile.

quote by Twyla Tharp
Submitted by Dan CostinaÅŸ
| Vote! | Copy!

Tá grá fíor annamh, agus tá sé an rud amháin a thugann an saol bhrí fíor.

quote by Nicholas Sparks
Submitted by Dan CostinaÅŸ
| Vote! | Copy!

Níl an saol ina fhadhb a réiteach, ach a thabhairt i gcrích a bhfuil taithí acu.

quote by Søren Kierkegaard
Submitted by Dan CostinaÅŸ
| Vote! | Copy! | In English | In Romanian

Coinnigh ar shiúl ó dhaoine beaga a iarracht a belittle do uaillmhianta. Daoine Beaga a dhéanamh i gcónaí go bhfuil, ach an a dhéanamh gur mór bhraitheann tú go bhfuil tú, ró is féidir, a bheith iontach.

quote by Mark Twain
Submitted by Dan CostinaÅŸ
| Vote! | Copy!

Fiche bliain ó anois beidh tú a bheith níos mó díomá ag na rudaí nach raibh tú a dhéanamh ná ag na cinn a rinne tú. Mar sin, caith amach an bowlines. Seol ar shiúl ó chuan sábháilte. Catch na gaotha trádála i do seolta. Déan iniúchadh. Aisling. Discover.

quote by Mark Twain
Submitted by Dan CostinaÅŸ
| Vote! | Copy!

Ní féidir liom a dhéanamh drugaí mé drugaí Tóg dom, tá mé an druga; thabhairt dom, tá mé bréagchéadfaíochta.

quote by Salvador Dalí
Submitted by Dan CostinaÅŸ
| Vote! | Copy!

D'fhonn a fháil meas atá ag fás agus a mhair sa tsochaí, is é an rud maith, má bhfuil tú tallann mór, a thabhairt, go luath i do óige, cic-deacair do loigrín cheart an tsochaí go bhfuil grá agat. Tar éis sin , a bheith ina Snob.

quote by Salvador Dalí
Submitted by Dan CostinaÅŸ
| Vote! | Copy!

Coinnigh grá i do chroí. Tá saol gan grá cosúil le gairdín sunless nuair a bhíonn na bláthanna marbh. Tugann an Chonaic na grámhara agus á grá a teas agus saibhreas an saol gur féidir le rud ar bith eile a thabhairt.

quote by Oscar Wilde
Submitted by Dan CostinaÅŸ
| Vote! | Copy!

Is féidir leat gur chuala de Dubh Dé hAoine agus Cyber ​​Dé Luain. Níl lá eile b'fhéidir gur mhaith leat a fháil amach faoi: Thabhairt Dé Máirt. Is é an smaoineamh go leor simplí. Ar an Máirt tar éis Thanksgiving, shiopadóirí a ghlacadh sos ó a n-bronntanas-cheannach agus a bhronnadh cad is féidir leo a íoc, a carthanas.

quote by Bill Gates
Submitted by Dan CostinaÅŸ
| Vote! | Copy!

Time by Cornelia Păun Heinzel in Irish language Translation Patrik O Brian

Time by Cornelia Păun Heinzel in Irish language
Translation Patrik O Brian

Time i mBéarla
Tá a bhrí, a thábhacht féin ag gach nóiméad,
Maidir liom féin, duitse, dó.
Bíonn gníomh tábhachtach i ngach nóiméad
Maidir liom féin, duitse, dó.
Tá an t-am ríthábhachtach i gcónaí,
Maidir liom féin, duitse, dó.
Féadann nóiméad ar bith do shaol a athrú, mianach, a chuid,
Inniu, amárach, tar éis an lae amárach, go deo.
Ar feadh nóiméad gairid, is féidir leat a bheith i do rí iontach,
Thar mise, os do chionn, os a chionn,
I nóiméad, is féidir leat a chailleadh,
Gach rud, beag nó mór…

poem by Cornelia Păun Heinzel from Redyaccion revista Colombia (1 October 2020), translated by Patrik O Brian
Submitted by anonym
| Vote! | Copy!

Cúirt an hean-Oíche

Brian

Ba ghnáth mé ag siúl le ciumhais na h-abhann,
Ar bháinseach úr 'san drúcht go trom,
In aice na gcoillte i gcoim an tsléibhe,
Gan mhairg, gan mhoill le soilse an lae.
Do ghealadh mo chroí nuair chínn Loch Gréine,
An talamh, an tír, is íor na spéire:
Ba thaithneamhach aoibhinn suíomh na sléibhte,
Ag bagairt a gcinn thar dhroim a chéile.
Do ghealadh an croí a bhí críon le cianta,
Caite gan bhrí nó líonta i bpianta;
An séithleach searbh gan sealbh gan saibhreas
D'fhéachfadh tamall thar bharra na gcoillte
An lachain 'na scuainte ar chuan gan ceo,
'S an eala ar a bhfuaid 's í ag gluaiseacht leo,
Na h-éisc le meidhir ag éirí in áirde,
Péirse im radharc go taibhseach tarrbhreac,
Dath an locha agus gorm na dtonn
Ag teacht go tolgach, torannach, trom.
Bhíodh éanlaith i gcrainn ann go
meidhreach mómharach
Is léimneach eilite i gcoillte im chóngar,
Géimneach adharc 'is radharc ar shlóite,
Tréanrith gadhar 'is Reynard rompu.
Ar maidin inné bhí an spéir gan cheo,
Bhí Cancer ón ngréin 'na caortha teo,
Is í gafa chun saothair tar éis na h-oíche
Agus obair an lae sin roimpi sínte.
Bhí duilliúr craobh ar ghéaga im thimpeall,
Fiorthann is féar 'ina slaoda taobh liom,
Bhí glasra fáis ann, bláth 'is luibheanna.
Scaipfeadh chun fáin dá chráiteacht smaointe.
Bhí mé cortha 'san codladh im thraochadh,
Shín mé tharm ar chothram an fhéir ghlais
In aice na gcrann i dteannta trinse,
Taca lem cheann 'smo hannlaí sínte.
Ar gceangal mo shúl go dlúth le chéile,
Greamaithe dúnta in ndubhghlas néalta,
'Is m'aghaidh agam folaithe ó chuilibh go sásta,
I dtaidhreamh d'fhulaing mé an chuilithe cráite,
A chorraigh go lom, a pholl go h-ae mé,
'S mé im chodladh go trom gan mheabhair,
gan éirim.
Ba ghairid mo shuan nuair chualas, shíleas,
An talamh maguaird ag luascadh im thimpeall,
Anfa aduaidh agus fuadach fíochmhar,
Agus caladh an chuain ag tuargan tinte.
Shiolla dem shúil dar shamhlaíos uaim,
Chonaic mé chugam le ciumhais an chuain
An mhásach bholgach tholgach thaibhseach
Chnámhach cholgach ghoirgeach ghaibhdeach.
A h-airde i gceart, mar a mheasaim, díreach.
A sé nó seacht de shlata 'is fuíollach.
Péirse beacht dá brat léi scaoilte
Ina diaidh san tslab le drab is raoibeal.
Ba mhór, ba mhiar, ba fhiain le féachaint
Suas ina h-éadan créachtach créimeach:
Ba anfa a cealltair, 's ba scanradh saolta
A draid is a drandal mantach méirscreach.
A Rí gach má! ba láidir líofa
A bíoma láimhe agus lánstaf inti,
Comhártha práis in airde ar spíce
Agus cumhachta báille ina bharr air scríofa.
Agus dúirt go goirgeach d'fhoclaibh dána:

Másach

Múscail! corraigh! a chodlataigh ghránna!
Is dubhach an tslí duit sínte id shliasaid;
Cúirt ina suí agus na mílte ag triall ann.
Ní cúirt gan acht, gan reacht, gan riail,
Ná cúirt na gcreach mar do chleacht tú riamh,
An chúirt seo ghluais ó shlóite séimhe,
Ach cúirt na dtrua, na mbua 'is na mbéithe.
Is mór le maíomh i gcríocha Éibhir,
Uaisle sí mar shuíodar d'aonghuth.
Dhá lá agus oíche ar bhinn an tsléibhe
I bpálás líonmhar Bhruíon Mhaigh Gréine.
Is daingean a ghoill sé ar uaisle an rí,
Ar mhaithe an teaghlaigh taibhsigh sí
Is ar uimhir na buíne a bhi ina ndáil,
Mar d'imigh gach díth ar chríocha Fáil,
Gan seilbh, gan saoirse ag síolrach seanda,
Gan cheannas i ndlí, gan chíos, gan cheannphort;
Scriosadh an tír agus níl ina ndiaidh ann
In ionad na luibheanna ach fliodh 'is fiaile:
Na h-uaisle ab fhearr chun fáin mar léadar
Agus uachtar lámh ag fáslaigh saibhre,
Ag fealladh le fonn agus foghail gan féachaint,
D'feannadh na lobhar 'san lom dá léirscrios,
Is docharach dubhach mar d'fhúig gach daoirse
Go doilbhir dúr i ndubhcheart dlithe:
An fann gan feidhm ná faigheann ó aon neach
Ach clampar domhain agus luí chun léirscrios;
Fallsacht fear dlí agus fochnaoid airdnirt;
Cam 'is callaois, faillí 'is fábhar;
Scamall an dlí agus fíordhath fáincheart;
Dalladh le bríb, le fís 'is fallsacht.
I bhfarradh gach fíor, fuíoll níor fágadh,
Dearbhadh díbligh ar Bhíobla an lá san
Cúis, dar ndóigh, ná geobhairse saor tríd:
Cnó na h-óige á feo le faolras,
Is easnamh daoine suite in Éirinn
Mheath led chuimhne an síolrach daona;
Is folamh tráite fágadh tíortha;
An cogadh 'san bás gan Spás á ndíogadh,
Uabhar na ríthe 'is ar imigh thar sáile,
An uair ná déanann sibh tuille ina n-áit díobh;
Is náire bhur n-iomad gan siorraigh gan síolrach.
Agus mná ina muirear ar mhuir 'is ar thíortha,
Ciúnsaigh chorpartha agus borracaigh óga,
Agus bonnsaigh bhrothallacha fola agus feola,
Lóistigh liosta agus liostathaigh sásta,
Agus mórgaigh shioscaithe a d'imigh i bhfásach.
Is trua gan toircheas tollairí den tsórt-so,
Is trua gan tórmach brollach 'is bóta iad.
Is minic iad ullamh, an focal da bhfaighidis,
Ag titim dá mogall agus molaimse a bhfoighne.
Is é cinneadh le saoithe i gcríoch na comhairle
I gcoinne na daoirse do h-inseadh dóibh-sin,
Duine den bhuíon bhí líonta i gcumhachta,
Ar dtitim an dísle do shuíomh i bhFódla.
Táirgeann Aoibheall, croí gan aon locht,
Grá na Muimhneach, sí-bhean Léith-chraig,
Scaradh le saoithe sí na slua-so,
'Is scathamh ag scaoileadh daoirse i dTuain-seo.
Do gheall an mhíonla chaointais chóir-seo
Fallsacht dlído chloí go cumhachtach,
Seasamh i dteannta fann 'is faonlag;
Is chaithfeadh an teann bheith ceannsa daonna,
Is chaithfeadh an neart don cheart so stríochadh,
Agus chaithfeadh an ceart ina cheart bheith suite.
Geallaim anois nach clis ná cumhachta,
Caradas Miss ná Pimp ná comhalta,
A shiúlfaidh tríd an dlí so ghnáth
San chúirt ina suifidh an síolrach neamhaí.
Atá an chúirt seo seasmhach feasta san bhFiacail,
Siúl-se! freagair í! caithfidh tú triall ann,
Siúl gan tafann go tapa ar do phriacail,
Siúl nó stróicfead san lathaigh im dhiaidh tú!

poem by Brian Merriman (1781)
Submitted by Dan CostinaÅŸ
| Vote! | Copy!